اسپهبد لفور
اسپهبد لفور از بازماندگان آل قارن در این ایام «حدود 250 ق / 864 م» با زیدیه و سپاه او هم پیمان شده بود. لفور ظاهراً
کمک به زیدیه را بهانهای کرده بود تا بدان وسیله از توسعه و بسط قدرت و نفوذ خاندان باوند که تدریجاً مایه زحمت و
وحشت آنها شده بود به موقع جلوگیری نماید. به هر حال هر چند اسپهبد قارن بن شهریار باوندی در مقابل اسپهبد لفور
به مقاومت برخاست، اما لشکری که سید حسن به یاری لفور فرستاد و ظاهراً به غیر از داوطلبان کلار، دیلمان و آمل،
شامل باذوسپانان فریدون از خاندان باذوسپانان رویان هم میشد، موجب شکست و هزیمت اسپهبد قارن شد و خطری
که از سوی این خاندان، آل قارن را تهدید میکرد، موقتاً برطرف شد. از عاقبت کار اسپهبد لفور پس از این واقعه اطلاع
چندانی در دست نیست.